Spis treści:
Przytulnie i komfortowo
Posiada cechy dywanu, chociaż nim nie jest. Zapewnia wrażenia dotykowe i dźwiękowe, których nie da wykładzina elastyczna. Stanowi świetną propozycję elementu wystroju dla miłośników przytulnych, ciepłych wnętrz. Wykładzina dywanowa to nie tylko przykrycie podłogi, lecz przede wszystkim gwarancja odczucia komfortu.
Zalety wykładzin dywanowych
Często są dość grube, z czym można skojarzyć – w znacznym stopniu słusznie – wiele ich zalet. Określenie wykładzin dywanowych jako przyjemnych i miękkich w dotyku to jeszcze mało. Dzięki swojej sprężystości amortyzują upadki. Nie są również śliskie. Łącznie czyni je to stosunkowo bezpiecznym materiałem podłogowym.
Częściowo również z grubością powiązać można fakt, że wykładziny podłogowe chronią przed zimnem i hałasem. Wysokim współczynnikiem pochłaniania dźwięków charakteryzują się zwłaszcza te włochate i o piankowym podłożu. Gdy chce się poprawić izolacyjność akustyczną wnętrza, warto stosować właśnie takie materiały.
Ponadto wykładziny dywanowe są impregnowane antystatycznie, w efekcie czego nie powinny się elektryzować ani przyciągać kurzu. Potencjalnego posiadacza zachęcić może też dostępność w różnych kolorach i z rozmaitymi wzorami.
Budowa i rodzaje wykładzin dywanowych
Na wykładzinę dywanową składają się trzy warstwy:
- runo – osadzona w podłożu warstwa wierzchnia,
- osnowa służąca do utrzymania przędzy i zapewniająca włóknom właściwy kształt i wygląd,
- podkład, czyli spód.
Dla użytkowników najważniejsze są dwie skrajne warstwy.
Gramatura runa
Parametrem określającym gęstość włókien i decydującym o własnościach wykładziny dywanowej, jest gramatura runa. Nazywa się tak wagę powierzchniową surowca wykorzystanego na warstwę użytkową. Mierzy się ją w gramach ma metr kwadratowy, a jej wartości mogą wynosić od ok. 400 do 2500. Wyższa gramatura oznacza większą wytrzymałość oraz odporność na zaplamienia i zużycie.
Rodzaje włókien
Runo wykładziny dywanowej jest plecionką, którą można wytwarzać z różnych rodzajów włókien. Wyróżnia się:
- naturalne – np. z wełny, bawełny, sizalu, kokosu, trawy morskiej;
- sztuczne (syntetyczne) – np. z poliamidu, polipropylenu, akrylu;
- mieszanki – np. wełny z polipropylenem lub nylonu z polipropylenem.
To przede wszystkim od materiału włókien zależą cena, jakość, wygląd oraz możliwość zastosowania wykładziny.
Wykładziny o runie naturalnym
Najpopularniejszym budulcem runa naturalnego jest wełna. Wykładziny takie są przyjemne i ciepłe w dotyku, charakteryzują się miękkością, elastycznością i sprężystością. Dobrze tłumią hałas, więc nadają się do wyciszenia pomieszczenia. Posiadają właściwości antystatyczne – nie przyciągają kurzu. Są trudno zapalne i dość odporne na ścieranie, odkształcenia, płowienie i działanie środków chemicznych. Potrafią pochłaniać nadmiar wilgoci z powietrza i oddawać go, gdy wokół robi się sucho. Zastosowanie znajdują przede wszystkim w sypialniach oraz w pokojach dziecięcych.
Niestety wełniane wykładziny ulegają mechaceniu i stosunkowo łatwo się plamią, więc nie należą do najłatwiejszych w utrzymaniu w czystości. Ponadto, materiał ten nie jest polecany alergikom, jako że może wywoływać uczulenia. Wykładziny wełniane są też drogie, w związku z czym stosuje się je raczej w ekskluzywnych apartamentach.
Spośród pozostałych wykładzin o runie naturalnym, warto wspomnieć o sizalowych. Dobrze komponują się one z nowoczesnymi wnętrzami. W dotyku nie są jednak tak przyjemne jak wełniane, lecz twarde i szorstkie.
Wykładziny o runie sztucznym
Dywanowe wykładziny syntetyczne cechują się wysoką wytrzymałością oraz odpornością na ścieranie, udeptywanie i zaplamienie. Stosunkowo łatwo jest utrzymać je w dobrym stanie i w czystości. Do produkcji ich runa wykorzystywane są włókna sztuczne:
- Poliamidowe. Są to najpopularniejsze wykładziny syntetyczne. Włókna cechują się trwałością, gładkością, miękkością, sprężystością i niełamliwością. Wykładziny takie są odporne na ścieranie, gniecenie i odkształcanie. Słabo pochłaniają wodę i łatwo się je czyści.
- Polipropylenowe. Te wykładziny są najodporniejsze na ścieranie. Nie chłoną wody, cechują się też odpornością na chemikalia. Posiadają sztywne włókna, przez co mogą ulegać odkształceniom i wgnieceniom.
- Akrylowe. Wykładziny takie są elastyczne dzięki miękkim i sprężystym włóknom. Cechują się równocześnie stosunkowo niską odpornością na odkształcenia i ścieranie.
- Poliestrowe. To wykładziny starszego typu. Materiał jest mniej wytrzymały, trudniejszy do utrzymania w czystości i łatwiej traci kolor. Cechuje się najniższą odpornością na zaplamienie i na środki chemiczne.
Sploty runa
Ze względu na splot, czyli sposób wykonania runa, wykładziny dywanowe dzieli się na:
- Pętelkowe (boucle lub level loop). Posiadają supełkowy wzór strukturalny – składają się z gęsto upakowanych pętelek o różnej grubości i wysokości. Charakteryzuje je duża trwałość. Znajdują szerokie zastosowanie.
- Igłowane. Jednolite, o włóknach gęsto splątanych i ubitych, przez co przypominają filc. Wytrzymują bardzo duże natężenie ruchu.
- Cięte lub strzyżone (welurowe i saxon). W efekcie rozcięcia pętelki posiadają wyższy włos. Są miękkie i przyjemne w dotyku – wykładziny takie z wierzchu wyglądają jak zamsz lub welur. Cechują się odpornością na ścieranie i zaplamienia. Wykładziny o długim i gęstym runie ciętym nazywa się włochaczami.
- Cięto–pętelkowe lub mieszany (scroll). Przecina się w nich tylko jedną część pętelki, czego efektem jest urozmaicenie powierzchni.
Rodzaje podkładów
Od materiału, z którego wykonany został podkład zależy, do położenia w jakim miejscu nadaje się wykładzina. Spód tworzyć mogą:
- Filc. Odpowiedni do każdego podłoża. Wykładziny o takim podkładzie łatwo się przycina, ich brzegi się nie strzępią, a miejsca łączeń są niewidoczne.
- Gąbka. Można ją kłaść np. na beton lub lastryko, źle reaguje na kontakt z lakierowanym drewnem. Charakteryzuje się odpornością na wilgoć i wysoką temperaturę. Dobrze chroni przed zimnem i hałasem.
- Juta. Cechują ją odporność na wysoką temperaturę oraz dobra przyczepność. Juta sztuczna, z siatki polipropylenowej, jest bardziej od naturalnej wytrzymała na wilgoć.
- Guma kauczukowa. Ze względu na reakcje chemiczne, w które może wchodzić z podłożem, nadaje się do kładzenia tylko na beton. Jest odporna na rozdarcie oraz chroni przed zimnem i hałasem. Wykładziny takie są stosunkowo drogie i rzadko się je stosuje w mieszkaniach.
Wykładziny dywanowe do konkretnych pomieszczeń
Dzięki różnorodności funkcjonalnej, wykładziny dywanowe nadają się na podłogi w prawie całym domu. Wyjątkami są pomieszczenia, w których byłyby narażone na wilgoć oraz na zabrudzenie,
np. produktami spożywczymi. W związku z tym nie powinno się ich kłaść w kuchniach ani łazienkach.
Przedpokój
Przedpokoje należą do pomieszczeń intensywnie użytkowanych. Podłogę jest w nich stosunkowo łatwo zabrudzić lub zniszczyć. Najlepiej jest kłaść tam wykładziny najtwardsze i najgrubsze, wytrzymałe na ścieranie i uszkodzenia. Zaleca się mieszane i syntetyczne, o splocie igłowym z powłoką antyzabrudzeniową lub pętelkowym jako również łatwym do czyszczenia. Wykładziny dywanowe do przedpokoju powinny być impregnowane.
Pokój dzienny
Również pokój dzienny należy do najczęściej użytkowanych. Zastosowana w nim wykładzina dywanowa powinna być twarda, gruba, odporna na ścieranie oraz zabezpieczona powłoką antyzabrudzeniową. Zaleca się przede wszystkim poliamidowe, o splocie mieszanym, pętelkowym lub strzyżonym welurowym.
Salon, gabinet
W salonie preferowana jest wykładzina wełniana. Dobiera się sploty mieszane, pętelkowe lub welurowe. W przypadku często użytkowanego salonu gramatura powinna wynosić ok. 1000.
Pokój dziecka
Wykładzina dywanowa w pokoju dziecięcym powinna być przede wszystkim miękka, miła w dotyku i amortyzować upadki. Przydatną cechą jest też odporność na ścieranie. W związku z tym zaleca się wykładziny z wełny – o ile dziecko nie jest na ten materiał uczulone – o splocie pętelkowym, welurowym lub mieszanym, z powłoką antyzabrudzeniową.
Sypialnia
Podłoga sypialni należy do mniej użytkowanych. Od wytrzymałości wykładziny ważniejsza jest jej miękkość. Dobrze sprawdzą się te o długim włosiu, o splocie pętelkowo-strzyżonym lub strzyżonym welurowym. Szczególnie zaleca się wykładziny wełniane ze względu na ich zdolność do wchłaniania i oddawania wilgoci, a więc pozytywny wpływ na powietrze.
Współpraca z nami to gwarancja jakości
Wybór odpowiednich wykładzin dywanowych nie jest prosty. Różne materiały runa i podkładu, rozmaite sploty, szeroki zakres gramatur, wreszcie po prostu wiele wzorów – komuś niedoświadczonemu trudno może być się w tym wszystkim szybko zorientować, a co dopiero uwzględnić przy planowaniu całego wnętrza. Wykładziny dywanowe warto jest jednak stosować, a my chętnie zaprojektujemy dla Ciebie aranżację z ich wykorzystaniem. Zgłoś się do zespołu MAZZANI, aby otrzymać specjalistyczne propozycje.
Pytania naszych klientów:
Czym jest runo wykładziny dywanowej?
Wykładziny dywanowe składają się z trzech warstw. Runo to warstwa wierzchnia. Tworzące je włókna mogą posiadać różne sploty i być wykonane z różnych materiałów.
Jaki jest podział wykładzin dywanowych?
Wykładziny dywanowe dzieli się na kilka sposobów. Pod względem rodzaju włókien –
na syntetyczne, naturalne i mieszane. Ze względu na typ splotu – na pętelkowe, igłowane i cięte.
To tylko dwa podstawowe podziały, z pominięciem szczegółów. Rozróżnia się też różne materiały podkładu oraz występuje szeroki zakres gramatur.
Jakie wykładziny dywanowe są najpopularniejsze?
Najpopularniejsze są wykładziny poliamidowe. Z wykładzin naturalnych najczęściej stosuje się wełniane, wykorzystywane są jednak chętniej w luksusowych apartamentach.
Czy wykładzina dywanowa nadaje się do kuchni?
Nie. Wykładziny dywanowe nie nadają się do pomieszczeń, w których panuje wilgoć, jak również
nie powinno się ich kłaść tam, gdzie mogą łatwo ulec zaplamieniu produktami spożywczymi.